Μερικές φορές, εμείς οι ίδιοι προκαλούμε στον εαυτό μας αδικαιολόγητο άγχος, το οποίο ενδεχομένως να οφείλεται σε πράγματα που λέμε στον εαυτό μας ή στα πράγματα που υπεραναλύουμε. Θα μπορούσε να είναι ακόμη, ο τρόπος που αφήνουμε τους άλλους να μας αντιμετωπίζουν και να μας προσδιορίζουν.
Από την άλλη πλευρά, μπορεί να λειτουργήσει ως μια υπενθύμιση ότι μπορούμε να δουλέψουμε τις σκέψεις μας και να φροντίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Μόλις μπορέσετε να αναγνωρίσετε τι είναι αυτό που πυροδοτεί το άγχος σας, μπορείτε να δουλέψετε για τη μείωσή του.
Υπάρχουν τρεις τρόποι που ενισχύουν το άγχος μας καθώς και ορισμένες συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν.
1. Βλέποντας τις εσωτερικές αμφιβολίες ως πραγματικά γεγονότα
Για παράδειγμα: αρχίσατε να βγαίνετε με κάποιον που πραγματικά σας αρέσει. Μετά την πρώτη φορά που βγήκατε, στέλνετε ένα μήνυμα στο πρόσωπο αυτό για να δείτε αν θα ήθελε να ξαναβγεί μαζί σας. Περνούν αρκετές ώρες και ακόμα δεν σας έχει απαντήσει. Τότε, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε (στην περίπτωση του ανδρικού φύλου): «Δεν ενδιαφέρεται για μένα και δεν θέλει να με ξαναδεί. Δεν είμαι αρκετά καλός για αυτήν και πρέπει να εγκαταλείψω τις πιθανότητές μου για να κάνω σχέση μαζί της. Πώς μπορούσα να είμαι τόσο ανόητος ώστε να πιστεύω ότι κάποια τόσο όμορφη και θαυμάσια όσο αυτή θα ήθελε να είναι με κάποιον σαν κι εμένα;»
Έτσι, αρχίζετε να αισθάνεστε ότι σας απέρριψε πριν καν μάθετε τι σκέφτεται το άλλο πρόσωπο ή χωρίς να του δώσετε την ευκαιρία να απαντήσει. Αφήνετε τις ανασφάλειες σας να γράψουν το αρνητικό σενάριο για εσάς, χωρίς όμως καμία πραγματική πληροφορία. Και υποθέτετε ότι αυτές οι ανασφάλειες είναι οι ψυχρές, σκληρές αλήθειες. Μπορείτε να το κάνετε επίσης αυτό και σε άλλες περιπτώσεις, που εσείς (παρ)ερμηνεύετε διάφορες ενδείξεις για να πείτε στον εαυτό σας πόσο απωθητικός, ανεπαρκής και ανίκανος είστε.
(Να θυμάστε, ότι η απόρριψη – από μία δουλειά ή από ένα μελλοντικό σύντροφο –δεν είναι μία καθολική ή απόλυτη αλήθεια που αφορά αποκλειστικά εσάς. Είναι μία άποψη ενός άλλου ατόμου η οποία βασίζεται σε πολλούς διαφορετικούς παράγοντες.)
2. Υποθέτοντας το χειρότερο σενάριο
Μερικές φορές, το μυαλό μας εισέρχεται σε ένα σκοτεινό μέρος, σαν σπήλαιο, γεμάτο με τα χειρότερα σενάρια και τις καταστροφές. Βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα, γεμάτα με: αποτυχίες στις εξετάσεις ή στη δουλειά, συντριβές αεροπλάνων και απογοητεύσεις προς τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Μπορούμε να υποθέσουμε το χειρότερο σενάριο με τους πιο ακραίους, προφανείς τρόπους, όπως το αεροπλάνο που πέφτει ή με πιο απλούς τρόπους. Για παράδειγμα, πάτε στην εργασία σας και το αφεντικό σας, σας λέει ότι θέλει να συναντηθείτε αργότερα μέσα στην ημέρα. Όμως, δεν σας αναφέρει το θέμα της συνάντησης. Επομένως, ξεκινάτε να λέτε στον εαυτό σας: «Ωχ όχι, έκανα κάτι κακό και δεν το ξέρω! Το αφεντικό μου θα με απολύσει. Είμαι σίγουρος».
Και πάλι, πριν καν ξεκινήσει η συνάντησή σας, έχετε ήδη υποθέσει όλα όσα θα συμβούν και κανένα από αυτά δεν είναι θετικά.
3. Αγνοώντας τις ανάγκες σας
Η παραμέληση των βασικών αναγκών σας, μπορεί να ενισχύσει το άγχος. Για παράδειγμα: κοιμάστε αρκετά; Θρέφεστε με τις σωστές τροφές; Κάνετε τακτικά διαλείμματα; Είναι δύσκολο να είστε χαλαροί όταν τρέχετε συνέχεια να τα προλάβετε όλα, με το τέταρτο φλιτζάνι καφέ στο χέρι, έχοντας στο χέρι μία λίστα με υποχρεώσεις, χωρίς να γνωρίζετε με σιγουριά την τελευταία φορά που πραγματικά ξεκουραστήκατε.
Το ίδιο ισχύει όταν δε θεσπίζετε ή δεν διατηρείτε τα όριά σας. Για παράδειγμα, αφήνετε τους άλλους να σας «πατήσουν»; Έχετε πει ναι όταν θέλετε πραγματικά να πείτε όχι; Βάζετε όλους τους άλλους προτεραιότητα; Μένετε σε καταστάσεις ή σχέσεις που δεν είναι κατάλληλες για σας;
Τι μπορεί να βοηθήσει:
Όταν δεν ξέρετε τα γεγονότα, αποφύγετε να συμπληρώσετε τα κενά, συμπληρώνοντας τα με σενάρια που ενισχύουν τον αγχωτικό τρόπο σκέψης. Αντί αυτού του τρόπου, μπείτε να επεξεργαστείτε πολλαπλά σενάρια. Για παράδειγμα: Ίσως το αφεντικό σας, θέλει να σας συγχαρεί για το έργο που κάνετε ή θέλει να σας δώσει ένα νέο project, επειδή έχετε κάνει τόσο καλή δουλειά σε προηγούμενα καθήκοντα που έχετε αναλάβει.
Όταν δεν έχετε νέα από κάποιον για λίγο διάστημα, ίσως να είναι απασχολημένος με τη δουλειά του ή έχασε το τηλέφωνό του ή είναι νευρικό άτομο και του παίρνει πολύ χρόνο προσπαθώντας να δημιουργήσει την «τέλεια» απάντηση για εσάς. Όταν παρατηρήσετε ότι προβαίνετε σε αυθαίρετα συμπεράσματα και προσπαθείτε να διαβάσετε το μυαλό των άλλων ανθρώπων, υπενθυμίστε ευγενικά στον εαυτό σας ότι απλά δεν γνωρίζετε τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι. Και είναι άδικο να κάνετε υποθέσεις, τόσο για εσάς όσο και για το άλλο άτομο. Και τουλάχιστον, αν θέλετε να σκεφτείτε αρνητικά σενάρια, οφείλετε στον εαυτό σας να σκεφτείτε και θετικά!
Οι ανάγκες σας είναι πολύ σημαντικές και πρέπει να τις βάζετε προτεραιότητα. Έτσι, χρειάζεστε αρκετό και καλό ύπνο, τακτικά διαλείμματα και συμμετοχή σε δραστηριότητες που σας ευχαριστούν και απαντούν και στις άλλες σωματικές, συναισθηματικές, ψυχικές και πνευματικές σας ανάγκες. Είναι επίσης σημαντικό να θέτετε όρια και να μιλήσετε ανοιχτά όταν έχετε υπερβεί τα όριά σας. Διότι, δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους ανθρώπους να γνωρίζουν αμέσως τα όριά μας. Πρέπει εμείς να τους τα επικοινωνήσουμε με σαφήνεια. Αν χρειάζεστε πρόσθετες πληροφορίες, βοήθεια και χρόνο, μην φοβάστε να τα ζητήσετε.
Η δημιουργία και η διατήρηση των ορίων χρειάζεται χρόνο και εξάσκηση. Είναι μια ικανότητα που εξελίσσεται με τον καιρό. Επομένως, αν δείτε τις σκέψεις ή τις πράξεις σας, σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω, να ξέρετε ότι μπορείτε να αλλάξετε τα πράγματα. Και αν χρειάζεστε κάποια υποστήριξη, μην διστάσετε να δείτε έναν ειδικό.
Πηγή: www.psychcentral.com της Margarita Tartakovsky
