Πόσο όμορφο θα ήταν να βάζαμε καθημερινά στον εαυτό μας μια πρόκληση. Τι θα αλλάζαμε στη ζωή μας αν μια μέρα επιλέγαμε να γίνουμε παράδειγμα για τους άλλους; Τι θα αλλάζαμε στο χαρακτήρα μας, στην προσωπικότητα μας, στην κοινωνική μας συμπεριφορά, στις απόψεις μας και γενικά στη στάση ζωής μας; Πόσο θα έπρεπε να βελτιωθούμε ως όντα για να μπορέσουμε κατά την άποψή μας να αποτελούμε παράδειγμα για τους άλλους; Πόσο χρήσιμη λοιπόν είναι η εσωτερική αναζήτηση που πρέπει να κάνουμε αν έστω για μια μέρα υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας «Σήμερα επιλέγω να διδάσκω με το παράδειγμα μου».
Σήμερα θα μιλήσω πάλι σε πρώτο ενικό πρόσωπο και θα περιγράψω τι προσπαθώ εγώ να κάνω ώστε να αφήσω το στίγμα μου στην κοινωνία που ζούμε. Πως μπορώ να βελτιωθώ ως άνθρωπος, ως οντότητα για να μπορέσω κατά κάποιο τρόπο να αποτελέσω παράδειγμα για τους νεότερους από εμένα, για τους συγγενείς μου, για τους φίλους μου και γενικότερα για το κοινωνικό σύνολο. Τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξω εσωτερικά και εξωτερικά και σε ποιον τομέα της ζωής μου για να μπορέσω να κάνω κάτι τέτοιο; Και εκεί που αναρωτιέμαι φέρνω στο μυαλό μου τους ανθρώπους που έχω εγώ σαν παράδειγμα. Γιατί τους θαυμάζω; Γιατί τους ακολουθώ; Τι έχουν καταφέρει οι ίδιοι και μου δίνουν ένα κίνητρο να τους μοιάσω;
Θεωρώ ότι η πρόκληση αυτή που βάζω στον εαυτό μου ανταποκρίνεται σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Αρχικά προσπαθώ να εξελίσσω τη δουλειά μου και να γίνομαι κάθε μέρα πιο καλή, πιο σωστή επαγγελματίας. Προσπαθώ να μην επαναπαύομαι σε ότι έχω καταφέρει έως τώρα γιατί ποτέ δεν είναι αρκετό. Πάντα υπάρχει κάτι περισσότερο, κάτι καλύτερο. Πάντα υπάρχει χώρος να ανέβουμε πιο ψηλά. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ κάθε μέρα το μυαλό μου. Δεν είναι πάντα εύκολο. Πολλές φορές λόγω της καθημερινής ρουτίνας λειτουργούμε μηχανικά χωρίς να σκεφτόμαστε. Χωρίς να το καταλάβουμε λοιπόν βάζουμε το μυαλό μας σε ένα τέλμα και θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να σκεφτούμε τίποτα περισσότερο. Γι’ αυτό λοιπόν προκαλώ τον εαυτό μου πάντα να ασχοληθεί με κάτι καινούριο. Κάτι έξω από τη σφαίρα των ικανοτήτων μου. Προσπαθώ επίσης να βελτιώσω την εξωτερική μου εμφάνιση και τη φυσική μου κατάσταση. Όχι τόσο για να φαίνομαι ωραία αλλά για να αισθάνομαι εγώ πιο όμορφα. Μου δίνει αυτοπεποίθηση και με κάνει να νιώθω πιο δυνατή.
Το πιο σημαντικό βέβαια από όλα που προσπαθώ να βελτιώσω στον εαυτό μου είναι ο τρόπος που σκέφτομαι και κατ’ επέκταση ο τρόπος που πράττω. Προσπαθώ να κατανοώ περισσότερο και με πιο ουσιαστικό τρόπο τον ψυχικό κόσμο του άλλου. Του κάθε άλλου. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να γίνω παράδειγμα με το να συμμερίζομαι το πρόβλημα του, να βοηθάω τους αδύναμους, να καταλαβαίνω πότε ο συνάνθρωπός μου βουλιάζει ψυχικά, να είμαι δίπλα στο φίλο μου που με έχει ανάγκη χωρίς να μου το ζητήσει ποτέ και χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα από αυτό.
Φυσικά για να τα καταφέρω όλα αυτά, καθημερινά δουλεύω με τον εαυτό μου και στις πέντε διαστάσεις της ανθρώπινης φύσης (Σωματική, Πνευματική, Νοητική, Συναισθηματική και Κοινωνική). Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία έμαθα να τον αγαπώ και να τον σέβομαι. Έμαθα να ελέγχω το θυμό μου, τον εγωισμό μου, τις αρνητικές σκέψεις. Και κάθε βράδυ πριν πέσω για ύπνο, κάνω την αυτοκριτική μου, για να μπορώ να ελέγχω την πρόοδό μου. Στα σημεία που δεν είμαι ικανοποιημένη με τον εαυτό μου, προσδιορίζω τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις και τις βάζω σε εφαρμογή από την επόμενη κιόλας ημέρα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι λοιπόν με τους οποίους θα μπορούσαμε να επηρεάσουμε τους άλλους και να λειτουργήσουμε ως παράδειγμα. Αυτοί δεν περιλαμβάνουν μόνο ένα πρότυπο επιτυχημένης επαγγελματικής σταδιοδρομίας αλλά και ένα πρότυπο ανθρωπιάς, ένα πρότυπο αλήθειας και προσφοράς προς τους άλλους. Και αφού τα συνοψίσουμε όλα αυτά μέσα μας, θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας «Σήμερα επιλέγω να διδάσκω με το παράδειγμα μου».
της Μαρίας Παπαλεξοπούλου
